ღ ღ ღ گل پسر ღ ღ ღ

۹۸ با تمام استرس ها و سختی ها و ترس هایش تمام شد و ۹۹ را در حالی شروع کردیم که دانه های آبله مرغان که از مامان به تو رسیده بود در تمام بدنت پر شده بود و حتی چشمان سیاهت از این مهمانی اجباری دانه های قرمز بدنت بی نصیب نمانده بود ، تب و بی حالی و خارش دانه ها امانت را بریده بود و چند سایز بزرگ تر از خودت لباسی گشاد بر تن داشتی که کمتر اذیت شوی ، با پای شکسته ی مامان با توکل به خدا و با قلبی ناآرام و پر از استرس از بیماری همه گیر کرونا با هم خواندیم یا مقلب القلوب و الابصار ..... ، و تمام لحظه های سال جدیدمان را به خدا سپردیم و خواستیم حالمان را هم با سالش نو کند ! خدا میداند این ۶ ماه چقدر به همه ی جهانش سخت گذشت و چه درس ها که از این دوری ...